Finał Europejski organizowany był od 1955 do 1975 roku i była to ostatnia runda kwalifikacyjna do Indywidualnych Mistrzostw Świata na żużlu. Zawody nie obejmowały jeźdźców brytyjskich, którzy mierzyli się w osobnej rundzie kwalifikacyjnej. Zwycięzca zawodów stawał się nieoficjalnym mistrzem Europy.
W latach 1952-1954 rozgrywany był jako Finał Kontynentalny jednocześnie mając status Finału Europejskiego.
Sięgając historii możemy odszukać, iż pierwsze oficjalne zawody międzynarodowe o większym formacie rozpoczęły się w roku 1932 i miały miejsce w Paryżu na stadionie Buffalo Velodrome. Zawody przywdziały nazwę Pucharu Europy, a w kolejnych latach przyjęto oficjalnie nazwę „Championnat d'Europe de Dirt Track”. Zawody wówczas zdominowali jeźdzcy francuscy. W kolejnych latach 1936-1938 zawody zostały przeniesione na ogromny stadion Strahov w Pradze, gdzie rywalizowano po modernizacji na torze o długości 614 metrów. Dlatego też wyniki często są powielane w tabelach o Indywidualne Mistrzostwo Europy na długim torze.