Finał Nordycki to zawody organizowane przez Międzynarodową Federację Motocyklową, które od roku 1952 stały się rundą kwalifikacyjną do Mistrzostw Świata. Pierwsze cztery turnieje wyłaniały Mistrza krajów Nordyckich, nie będąc jeszcze kwalifikacjami. W latach 1952-1954 turniej nosił nazwę Kwalifikacja Nordycka i premiował do Finału Kontynantalnego. Od roku 1955 do 1994 zawody nazywały się Mistrzostwa Nordyckie, przy czym do sezonu 1974 premiowały one zawodników na przemian do Finału Europejskiego lub Brytyjskiego Finału Nordyckiego. Od roku 1955 do 2001 zaowodnicy uzyskiwali awans do Finału Interkontynentalnego, wyłączając lata 1991-1994 kiedy to rajderzy mogli awansować do Półfinału Światowego. W latach 1995-2001 turniej odbywał się pod nazwą Finał Skandynawski, a zwycięzca uzyskiwał awans do przyszłorocznego cyklu Grand Prix. W latach 2002-2007 zawody nieco straciły na randze i stały się rundą kwalifikacyjną do Mistrzostw Europy, nasząc przy tym nazwę Finał Nordycki.